Visuele disfunctie
Als er ergens in het proces van licht opvang prikkel naar hersenen interpretatie verwerking iets fout gaat, spreken we van een visuele disfunctie. Visuele disfuncties zijn er in verschillende vormen en kunnen het leerproces behoorlijk in de weg zitten. Deze problematiek zie je dan vooral bij lezen, spellen, concentreren, ruimtelijke oriëntatie en rekenen.
De link tussen bovengenoemde problemen en visuele informatieopname wordt vaak niet gelegd. Vaak worden ogen wel getest op gezichtsscherpte, maar wordt er niet gekeken of de oogsamenwerkingen de verwerking van visuele informatie wel goed verloopt.
“Lezen is niet leuk!”
Kinderen die dit aangeven of gewoon weigeren te lezen, hebben grote kans op het hebben van een visuele disfunctie. Van nature wil een kind altijd leren en is het nieuwsgierig, men neemt graag nieuwe informatie tot zich. Doordat het kind met een visuele disfunctie niet weet dat het anders “ziet” dan andere kinderen, maakt hij/zij een verkeerde inschatting, wordt bevestigd in het niet kunnen lezen en vind zichzelf minder slim. Het negatieve zelfbeeld is geboren, zelfvertrouwen neemt af en stress neemt toe. Stress heeft veel invloed op de oogspieren, waardoor het kind nog minder ziet, nog meer zijn best gaat doen om goed te kijken, enz. De vicieuze cirkel is een feit; er moet steeds meer energie worden gestoken in lezen en het leesplezier verdwijnt.
Hieronder is een meer bekende visuele disfunctie uitgelicht:
Heb ik of heeft mijn kind mogelijk fixatie disparatie?
